گفتاردرمانی در بیماران پارکینسون

هدف گفتار درمانی کمک به افراد برای برقراری ارتباط به بهترین شکل ممکن از طریق ارزیابی و درمان گفتار و سایر مشکلات ارتباطی است. گفتار درمانی پارکینسون همچنین به مشکلات خوردن، بلع و آب دهان کمک می کند.

یک گفتار درمانگر عضوی از تیم چند رشته‌ای است، یعنی گروهی از متخصصان با تخصص‌های مختلف، که با هم به شما در مدیریت پارکینسون کمک می‌کنند.

توانایی برقراری ارتباط موثر برای حفظ کیفیت خوب زندگی و مشارکت کامل در زندگی اجتماعی، کاری، روابط شخصی و حرفه ای ضروری است.

تخمین زده شده است که مشکلات گفتاری ممکن است حدود 90 درصد از افراد مبتلا به پارکینسون را تحت تأثیر قرار دهد و گفتاردرمانی در بیماران پارکینسون از اهمیت زیادی برخوردار است. مشکلات ممکن است در هر زمانی ایجاد شوند که عمده ترین آنها عبارتند از:

صدای ضعیف یا کاهش حجم صدا، در نتیجه نیاز به تکرار
صدای خشن و لحن محدود و در نتیجه صدایی یکنواخت
گفتار نامنظم یا نامتعادل
خیلی سریع یا خیلی آهسته صحبت کردن
مشکل در صحبت کردن واضح در حالی که انجام کارهای دیگر ممکن است به تمرکز بیشتری نسبت به قبل نیاز داشته باشد
لکنت یا مشکلات در شروع کار
فراموش کردن آنچه می خواستید بگویید یا رشته افکار خود را در یک مکالمه از دست می دهید
مشکل دنبال کردن مکالمه ای که شامل چند یا چند نفر است.
حالت چهره و زبان بدن غیرطبیعی
پارکینسون می‌تواند کنترل ماهیچه‌های صورت را دشوارتر کند و منجر به محدودیت بیان صورت شود. زبان بدن همچنین می‌تواند تحت تأثیر کندی حرکت (برادی‌کینزی)، سفتی یا لرزش قرار گیرد

گفتاردرمانی در بیماران پارکینسون

اگر نگران صحبت کردن، ارتباط یا بلع خود هستید، ابتدا باید با پزشک خود صحبت کنید. او در صورت لزوم می تواند شما را به متخصص گفتاردرمانی ارجاع دهد. متخصص گفتاردرمانی با صحبت کردن با شما در مراحل اولیه می‌تواند استراتژی‌هایی را برای ارتقای ارتباطات و در نتیجه کیفیت زندگی شما، قبل از اینکه مشکلات تأثیر قابل‌توجهی داشته باشند، ارائه دهد.

مداخله زودهنگام ممکن است حتی بتواند از مشکلات دیگر جلوگیری کند یا به تأخیر بیاندازد، بنابراین حتی اگر مشکلی ندارید یا در مورد این که هستید یا نه شک دارید، با یک گفتار درمانگر صحبت کنید زیرا یافتن اطلاعات بیشتر به مدیریت علائم فعلی یا آینده کمک می کند. . همچنین ممکن است تمرینات نگهداری برای حفظ مهارت‌های فعلی‌تان به شما ارائه شود.

گفتار درمانی در بیماران پارکینسون بر حفظ حجم کافی گفتار با کار بر روی تنفس و صدا برای تولید تلفظ واضح (تلفظ) تمرکز خواهد کرد. بر روی ماهیچه های دهان و گلو و نحوه ایجاد کلمات، عبارات و جملات کار می کند. همچنین شما را از حالت چهره و سایر مهارت های غیر کلامی آگاه می کند. به طور خلاصه مهارت های ارتباطی شما را حفظ می کند.

یک گفتاردرمانگر عوامل دیگری را نیز بررسی خواهد کرد مانند:

محیط شما – این می تواند عامل مهمی در هنگام برقراری ارتباط باشد. به عنوان مثال ممکن است صحبت کردن با صدای پس زمینه مانند تلویزیون برای شما مشکل باشد، یا دفتر پر سر و صدا ممکن است به این معنی باشد که صدای شما به درستی شنیده نمی شود. گاهی اوقات جابجایی به جایی ساکت‌تر می‌تواند تفاوت زیادی در نحوه برقراری ارتباط مؤثر ایجاد کند
اهمیت روبرو شدن با گوینده برای تقویت گفتار و صدا
کاهش حواس پرتی برای کمک به تمرکز بر روی کار در دست انجام
استفاده از تمام روش های ارتباطی از جمله اشاره و نوشتن در صورت لزوم.
اگر مشکلات ارتباطی شدید دارید، درمانگر گفتار و زبان شما در مورد وسایل ارتباطی جایگزین مانند تقویت‌کننده‌های صدا، نمودارهای الفبا یا کتاب‌های ارتباطی و همچنین وسایل کمکی ارتباطی الکترونیکی با فناوری پیشرفته‌ تر

گفتاردرمانی برای اختلال بلع

خوردن یکی از بزرگترین لذت های زندگی است. توانایی حفظ مهارت های مورد نیاز برای خوردن و آشامیدن تا زمانی که ممکن است منجر به کیفیت بهتر زندگی می شود.

با گذشت زمان، بلعیدن در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون ممکن است دشوارتر شود، که می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در هنگام خوردن یا نوشیدن شود. درمان مشکلات بلع برای جلوگیری از مشکلات جدی مانند آسپیراسیون (یعنی پایین رفتن غذا در لوله باد، که می تواند منجر به عفونت قفسه سینه شود) و خفگی حیاتی است.

مشکلات ممکن است در هر زمانی ایجاد شوند و ممکن است بر هر یک از سه مرحله بلع تأثیر بگذارند: 1) زمانی که غذا در دهان جویده می شود، 2) زمانی که غذا از دهان از طریق گلو به لوله غذا (مری) می رسد و 3) هنگامی که غذا به سمت مری حرکت می کند.

مشکلات رایجی که باید به آنها توجه کنیم عبارتند از: