اختلال بلع در کودکان می تواند یک مسئله نگران کننده برای والدین و مراقبان باشد. این شرایط که به نام دیسفاژی کودکان نیز شناخته می شود، می تواند بر توانایی کودک در خوردن، نوشیدن و رشد مناسب تأثیر بگذارد. 

تشخیص دقیق کلید مدیریت موثر است. متخصصان اطفال و آسیب شناسان گفتار و زبان از تکنیک های مختلفی برای ارزیابی اختلالات بلع دوران کودکی استفاده می کنند:

ارزیابی بالینی: شرح حال دقیق پزشکی و معاینات فیزیکی برای شناسایی علل احتمالی.

ویدئو فلوروسکوپی: تصویربرداری اشعه ایکس در زمان واقعی از بلع برای مشخص کردن مسائل خاص.

ارزیابی فیبر نوری آندوسکوپی بلع (FEES): یک اسکوپ برای ارزیابی گلو و مری در حین بلع استفاده می شود.

علل اختلالات بلع در کودکان

درک علل اصلی دیسفاژی کودکان اولین گام برای مدیریت موثر است. عوامل مختلفی می توانند در ایجاد اختلالات بلع در کودکان نقش داشته باشند، از جمله:

ناهنجاری های ساختاری: مشکلات ساختاری در دهان، گلو یا مری می تواند روند صاف بلع را مختل کند.

شرایط عصبی: شرایطی مانند فلج مغزی، دیستروفی عضلانی و … می تواند بر هماهنگی عضلات درگیر در بلع تأثیر بگذارد.

بیماری رفلاکس معده به مری (GERD): ریفلاکس مزمن اسید می تواند منجر به تحریک و آسیب در مری شود و بلع را دردناک کند.

مشکلات حسی: کودکان مبتلا به اختلالات پردازش حسی ممکن است نسبت به بافت‌های خاصی بیزار باشند که بلعیدن غذاهای خاص را به چالش می‌کشد.

زایمان زودرس: نوزادان نارس ممکن است رفلکس های بلع توسعه نیافته داشته باشند که منجر به مشکلات تغذیه می شود.

شناخت علائم

شناسایی علائم اختلال بلع در کودکان برای مداخله به موقع بسیار مهم است. علائم رایج ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مشکل در بلعیدن: کودکان ممکن است هنگام خوردن یا نوشیدن سرفه کنند یا حس خفگی کنند.
• عفونت های مکرر تنفسی: بلعیده شدن غذا یا مایعات وارد راه هوایی می تواند منجر به مشکلات تنفسی مکرر شود.
• رشد آهسته: تغذیه نامناسب به دلیل مشکلات بلع می تواند منجر به افزایش وزن ناکافی شود.
• امتناع از خوردن: کودکان ممکن است نسبت به برخی بافت ها بیزاری نشان دهند یا به طور کامل از خوردن امتناع کنند.
• درد یا ناراحتی: ابراز ناراحتی یا درد هنگام غذا خوردن یا بلعیدن.

درمان اختلال بلع در کودکان

پس از تشخیص، اجرای یک برنامه مدیریتی مناسب بسیار مهم است که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تغذیه درمانی: متخصصان گفتاردرمانی می توانند به کودکان در ایجاد تکنیک های بهتر بلع کمک کنند.

اصلاح رژیم غذایی: تنظیم بافت و قوام غذا برای مطابقت با توانایی های کودک.

تکنیک های موقعیت یابی: اطمینان از قرار گرفتن کودک در موقعیت مناسب در طول وعده های غذایی برای کمک به بلعیدن.

دارو: در برخی موارد، می‌توان داروها را برای مدیریت شرایط زمینه‌ای که به دیسفاژی کمک می‌کنند، تجویز کرد.

مداخلات جراحی: برای ناهنجاری های ساختاری، ممکن است اقدامات جراحی لازم باشد.

در نتیجه، اختلالات بلع دوران کودکی می تواند چالش برانگیز باشد، اما با تشخیص زودهنگام و یک برنامه مدیریت جامع، فرزند شما می تواند زندگی سالم و رضایت بخشی داشته باشد. اگر مشکوک هستید که کودک شما ممکن است مشکلات بلع را تجربه کند، سریعاً به دنبال کمک از گفتاردرمانگر یا متخصص اطفال و گوارش باشید. 

بیشتر بخوانید :

اختلال بلع در نوزادان