عوارض تلویزیون بر گفتار کودکان
تماشای تلویزیون میتواند عوارض مختلفی بر گفتار کودکان داشته باشد، از جمله:
- تاخیر در رشد گفتار و زبان: تلویزیون یک منبع یک طرفه از زبان است که به کودک فرصت تعامل با زبان را نمیدهد. این امر میتواند منجر به تاخیر در رشد گفتار و زبان شود. به همین دلیل است که تلویزیون برای کودکان زیر ۲ سال توسط متخصصان اطفال منع می شود ، چراکه می تواند سبب تاخیر گفار و اختلالات جدی گفتاری در سنین بالاتر شود.
- مشکلات در تولید صدا: کودکانی که بیش از حد تلویزیون تماشا میکنند، ممکن است در تولید صداهای گفتاری دچار مشکل شوند. این امر به این دلیل است که آنها فرصت کافی برای تمرین تولید صداهای صحیح را ندارند.
- اختلالات تلفظ: تماشای تلویزیون میتواند منجر به اختلالات تلفظی مانند غلط تلفظ کردن کلمات و عبارات شود. این امر به این دلیل است که کودکان ممکن است تلفظ صحیح کلمات را در تلویزیون نشنوند و کلمات را با همان تلفظ اشتباهی یاد بگیرند.
- کاهش مهارتهای ارتباطی: تماشای تلویزیون میتواند منجر به کاهش مهارتهای ارتباطی کودکان شود. این امر به این دلیل است که آنها فرصت کافی برای تعامل با افراد دیگر و تمرین مهارتهای ارتباطی را ندارند. بسیاری از کودکانی که ساعت های زیاد پای تلویزیون می نشینند ، علاقه ای برای حضور در جمع همسالان ندارند.
علاوه بر این، تماشای تلویزیون می تواند باعث شود که کودکان کمتر وقت خود را صرف فعالیت های دیگری کنند که برای رشد گفتاری آنها مفید هستند. به عنوان مثال، کودکانی که زیاد تلویزیون تماشا می کنند، ممکن است کمتر با والدین و سایر اعضای خانواده صحبت کنند، کمتر کتاب بخوانند و کمتر با اسباب بازی های خود بازی کنند. همه این فعالیت ها برای رشد گفتاری کودک مهم هستند.
نکاتی برای کاهش عوارض تلویزیون بر گفتار کودکان
مدت زمان تماشای تلویزیون را محدود کنید. انجمن اطفال آمریکا توصیه میکند که کودکان زیر دو سال نباید بیش از یک ساعت در روز تلویزیون تماشا کنند. کودکان بالای دو سال نیز باید مدت زمان تماشای تلویزیون خود را به دو ساعت در روز محدود کنند.
از برنامههای تلویزیونی مناسب سن کودک استفاده کنید. برنامههای تلویزیونی که برای کودکان طراحی شدهاند، معمولاً از زبان ساده و واضح استفاده میکنند.
در کنار کودک تلویزیون تماشا کنید. این کار به شما کمک میکند تا کودک را در معرض زبان قرار دهید و از او در مورد آنچه که در تلویزیون میبینید سؤال کنید.
کودک را تشویق کنید تا در فعالیتهای غیرتلویزیونی شرکت کند. این فعالیتها به کودک کمک میکنند تا مهارتهای ارتباطی خود را تقویت کند.
توصیه می شود که کودکان زیر 2 سال اصلاً تلویزیون تماشا نکنند. کودکان 2 تا 5 ساله نیز باید روزانه حداکثر 2 ساعت تلویزیون تماشا کنند. والدین باید به دقت برنامه های تلویزیونی ای را که کودکانشان تماشا می کنند، انتخاب کنند. برنامه های تلویزیونی باید مناسب سن کودک باشد و از خشونت و سایر محتوای نامناسب اجتناب کند.
اگر نگران عوارض تلویزیون بر گفتار کودک خود هستید، با یک متخصص گفتاردرمانی مشورت کنید.
درمانگران با تجربه ما در مرکز توانبخشی تهران توان افزا ( گفتاردرمانی در شهر قدس) خدمات تخصصی گفتاردرمانی برای کودکان و بزرگسالان را ارائه می دهند.