تاخیر حرکتی کودکان اصطلاحی است که برای توصیف وضعیتی استفاده می شود که در آن کودک در رسیدن به نقاط عطف رشد حرکتی خود تاخیر نشان می دهد. این نقاط عطف شامل فعالیت هایی مانند سینه خیز رفتن، راه رفتن، دویدن و مهارت های حرکتی ظریف مانند در دست گرفتن خودکار یا بستن دکمه های پیراهن است. در حالی که هر کودکی با سرعت خود رشد می کند، تاخیر در حرکت زمانی که کودک به طور مداوم به طور قابل توجهی از همسالان خود عقب است به یک نگرانی تبدیل می شود.

علائم تاخیر در حرکت

تشخیص تاخیر حرکتی در کودکان می تواند چالش برانگیز باشد، زیرا هر کودکی منحصر به فرد است. با این حال، برخی از علائم رایج وجود دارد که باید مراقب آنها بود:

نقاط عطف حرکتی دیرهنگام: یکی از بارزترین نشانه ها زمانی است که کودک در رسیدن به نقاط عطف حرکتی مناسب سن خود ناکام است. مثلاً تا هشت ماهگی به تنهایی ننشینید یا تا 18 ماهگی راه نرود.

دست و پا چلفتی: کودکی که دچار تاخیر حرکتی است ممکن است اغلب دست و پا چلفتی تر از همسالان خود به نظر برسد. آنها ممکن است با حفظ تعادل و هماهنگی دست و پنجه نرم کنند.

مشکل در مهارت های حرکتی ظریف: دشواری در کارهایی که نیاز به مهارت های حرکتی ظریف دارند، مانند بستن دکمه های لباس یا استفاده از ظروف، می تواند نشان دهنده تاخیر حرکتی باشد.

ضعف عضلانی: ضعف در عضلات و فقدان تون عضلانی نیز می تواند نشانه تاخیر حرکت باشد.

دلایل تاخیر حرکتی کودکان

عوامل ژنتیکی: برخی از کودکان ممکن است یک استعداد ژنتیکی را به ارث ببرند که بر رشد حرکتی آنها تأثیر می گذارد.

زایمان زودرس: نوزادان نارس اغلب با تاخیر حرکتی مواجه می شوند، زیرا مهارت های حرکتی آنها زمان کافی برای رشد کامل در رحم را نداشته است.

شرایط عصبی: شرایطی مانند فلج مغزی یا دیستروفی عضلانی می تواند به طور قابل توجهی بر رشد حرکتی کودک تأثیر بگذارد.

عوامل محیطی: کمبود فرصت برای فعالیت بدنی و بازی نیز می تواند خطر تاخیر حرکتی را به همراه داشته باشد.

درمان تاخیر حرکتی کودکان

نوع درمان یا درمان توصیه شده به علت اصلی تاخیر حرکت بستگی دارد. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

فیزیوتراپی: فیزیوتراپیست ها می توانند با کودکان کار کنند تا مهارت های حرکتی، قدرت و هماهنگی آنها را بهبود بخشند.

کاردرمانی: کاردرمانگران می‌توانند به کودکانی که مشکلات مهارت‌های حرکتی ظریف دارند، کمک کنند و آنها را قادر می‌سازند تا وظایف روزانه را مستقل‌تر انجام دهند.

داروها: در مواردی که تاخیر حرکتی به دلیل یک بیماری زمینه ای باشد، ممکن است داروها یا مداخلات جراحی لازم باشد.

راهکارهایی برای والدین

مداخله زودهنگام: هرچه زودتر به دنبال کمک باشید، نتایج بهتری خواهید داشت. از مشورت با متخصصان دریغ نکنید.

محیطی غنی‌تر ایجاد کنید: فعالیت‌های بدنی را تشویق کنید و فرصت‌هایی را برای فرزندتان فراهم کنید تا مهارت‌های حرکتی خود را کشف و توسعه دهد.

صبر و تشویق: صبور باشید و تقویت مثبت ارائه دهید. در طول مسیر پیروزی های کوچک را جشن بگیرید.

کاردرمانی برای تاخیر حرکتی

کاردرمانی (OT) یک رویکرد جامع برای رسیدگی به تاخیر حرکتی و سایر چالش های رشدی در کودکان است. بر تقویت توانایی کودک برای شرکت در فعالیت های روزانه تمرکز می کند و استقلال آنها را ارتقا می دهد. مداخلات OT متناسب با نیازهای خاص هر کودک است و آن را به یک درمان کاملا فردی و موثر تبدیل می کند.

کاردرمانگران از نزدیک با کودکان و خانواده های آنها برای ارزیابی رشد حرکتی کودک همکاری می کنند. بر اساس این ارزیابی، آنها یک برنامه مداخله سفارشی طراحی می کنند. این طرح ممکن است شامل فعالیت ها و تمرین هایی باشد که مهارت های حرکتی خاصی را هدف قرار می دهند.

برای کودکانی که در مهارت های حرکتی درشت تاخیر دارند، OT ممکن است شامل تمرین هایی برای بهبود تعادل، هماهنگی و قدرت باشد. فعالیت هایی مانند مسیرهای با مانع، پریدن و صعود می تواند بخشی از درمان باشد.

در مواردی که مهارت‌های حرکتی ظریف تحت تأثیر قرار می‌گیرند، OT می‌تواند شامل فعالیت‌هایی برای بهبود هماهنگی دست و چشم، مهارت انگشتان و قدرت گرفتن باشد. به عنوان مثال می توان به نقاشی با انگشت، نخ زدن مهره ها یا استفاده از موچین اشاره کرد.

کاردرمانی همچنین به مسائل پردازش حسی می پردازد که می تواند با تاخیر حرکتی در هم تنیده شود. تکنیک های OT به کودکان کمک می کند تا ورودی های حسی را بهتر درک و تنظیم کنند و مهارت های حرکتی کلی آنها را بهبود بخشند.