گفتاردرمانی برای لکنت زبان در کودکان و بزرگسالان به عنوان موثرترین درمان شناخته می شود که با مراجعه به کلینیک گفتاردرمانی تهران توان افزا می توان از آن بهره برد.
بسیاری از کودکان خردسال هنگام یادگیری صحبت کردن دچار لکنت می شوند – زیرا مغز آنها در چند سال اول زندگی خود هزاران کلمه و صدای جدید را پردازش می کند. برای اکثریت این کودکان، لکنت خود به خود از بین می رود. اما برای دیگران، درمان مناسب با متخصص گفتاردرمانی می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند.
چه چیزی باعث لکنت زبان می شود؟
ما می دانیم که لکنت یک جزء ژنتیکی دارد. ما معتقدیم که منشا لکنت به روشی که مغز کودک مسیرهای عصبی را برای گفتار و زبان توسعه می دهد، مرتبط است. در طول سال‌های پیش‌دبستانی، کودکان دچار رشد سریعی می‌شوند که ما آن را “انفجار زبان” می‌نامیم، زمانی که لکنت شروع می‌شود. در طول این مدت کوتاه، دایره لغات کودک به سرعت افزایش می‌یابد و شبکه‌های عصبی مغز که در گفتار درگیر هستند – آنهایی که احساسات، شناخت و زبان را پردازش می‌کنند – ممکن است در هماهنگی مشکل داشته باشند.
لکنت همچنین می تواند با مشکلات دیگری از جمله مشکلات در بیان و تولید صدای گفتار و همچنین ADHD همراه باشد.
برای حدود 75 درصد از کودکان پیش دبستانی که لکنت دارند، بدون درمان از بین می رود. با این حال، اگر والدین متوجه شوند که لکنت کودکشان بیش از شش ماه طول می کشد، اگر لکنت بعد از 3 و نیم سالگی شروع شده باشد، یا اگر سابقه خانوادگی این عارضه داشته باشند، معمولا توصیه می کنم به یک متخصص گفتاردرمانی مراجعه کنند.
همچنین اگر فرزندتان تنش نشان می‌دهد یا نگرش منفی نسبت به صدای او در هنگام صحبت کردن دارد، ایده خوبی است که گفتاردرمانی را هرچه سریع تر آغاز کنید. برخی از والدین ممکن است متوجه ویژگی‌های ثانویه شوند که واکنش‌هایی به خود لکنت است، از جمله رفتارهای فرار مانند پلک زدن هدفمند، تکان دادن سر، استفاده بیش از حد از کلمات پرکننده مانند «اوم» یا رفتارهای اجتنابی مانند رها کردن یک فکر یا تغییر کلماتی که دارند. قرار است در وسط جمله استفاده شود.
گفتاردرمانی برای لکنت زبان
بهتر است اختلالات روانی را زودتر درمان کنید. یکی از دلایل این است که وقتی کودکان در اواخر دوران کودکی هنوز لکنت دارند، می توانند واکنش های منفی همسالان، معلمان یا بزرگسالان ناآگاه را تجربه کنند. وقتی این اتفاق می‌افتد، ممکن است کودک یاد بگیرد که از رفتارهایی برای فرار از لکنت استفاده کند: از گفتن آنچه واقعاً می‌خواهد بگویند، اجتناب از موقعیت‌های صحبت در مدرسه، اجتناب از کلماتی که می‌خواهند استفاده کنند. اگر درمان نشود، بزرگسالانی که لکنت دارند ممکن است در نهایت از مشاغل یا تعهدات شخصی که نیازهای گفتاری دارند اجتناب کنند.
کلمات مرتبط :
