عوارض فلج مغزی

کودکان مبتلا به انواع مختلف فلج مغزی ممکن است با مشکلات ارتباطی روبرو شوند که گفتار درمانی می تواند به درمان آنها کمک کند.

با بزرگتر شدن کودک یا بهبود توانایی های او ، برنامه درمان گفتار درمانی او باید بر این اساس تغییر کند. سه سال اول زندگی کودک برای کسب مهارت های گفتاری و زبانی بسیار مهم است زیرا مغز کودک در حال رشد و بلوغ است و به او اجازه می دهد این اطلاعات را به راحتی جذب کند. مداخله زودهنگام به کودک بیشترین شانس را می دهد تا در بالاترین حد خود رشد کند و یاد بگیرد.

گفتاردرمانی برای کودکان نوپا با بازی و اسباب بازی ، تکرار صداها و کلمات ، خواندن ترانه ها و هنرها و صنایع دستی مبتنی بر بازی است.

گفتاردرمانی در کودکان در سنین مدرسه، تأکید بیشتری بر تعامل اجتماعی وجود دارد ، اگرچه هنوز از بازی ها و اسباب بازی ها استفاده می شود. گفتاردرمانی همچنین به کودک کمک می کند مهارت های اجتماعی خود را بالا ببرد ، مانند بالا نگه داشتن سر و برقراری ارتباط چشمی در حین صحبت.

گفتاردرمانگران اغلب با تیم درمان کودک همکاری می کنند که می تواند شامل متخصصان فیزیوتراپی و کاردرمانی نیز باشد تا یک برنامه درمانی جامع را برای کودک مبتلا به فلج مغزی فراهم آورند.

عوارض فلج مغزی

اسپاستیک – کودکان مبتلا به فلج مغزی اسپاستیک معمولاً با حرکات آهسته و نامشخص دهانی که به تلاش زیادی نیاز دارند دست و پنجه نرم می کنند. گفتار آنها غالباً نامنظم به نظر می رسد و صدای آنها محکم یا خشن به نظر می رسد.

آتاکسیک – گفتار با صدای یکنواخت با صداهای نفس گیر از عوارض گفتاری فلج مغزی در بین کودکان مبتلا به فلج مغزی آتاکسیک شایع است. گفتار آنها معمولا با مکث و شتاب مشخص می شود و همچنین در بلع مشکل دارند.

آتاتوئید – کسانی که فلج مغزی آتتوئید دارند اغلب در کنترل ماهیچه های صورت و زبان خود مشکل دارند. آنها همچنین در کنترل تنفس و تارهای صوتی خود مشکل دارند و در خوردن و آبریزش مشکل دارند.

گفتاردرمانی فلج مغزی

تمرینات مختلفی در گفتاردرمانی استفاده می شود. برنامه درمانی هر کودک بر اساس چالش ها و نیازهای فردی آنها متفاوت خواهد بود.

برخی از تمرینات رایج برای گفتاردرمانی فلج مغزی عبارتند از:

• استفاده از کارت زبان برای کمک به تمرکز بر روی صداهای خاص. تشویق کودکان به صدا در حالی که به آینه نگاه می کنند تا به آنها در درک نحوه حرکت دهان کمک کند.
• تمرینات تنفسی با کار بر روی دم و بازدم برای تقویت دیافراگم.
• تمرینات دمیدن برای آموزش عضلات دهان برای تولید صداهای خاص و تقویت شکم برای کنترل تنفس.
• تمرینات فک با خوردن غذاهایی که نیاز به جویدن بیشتری دارند ، مانند کرفس ، سیب و هویج ، برای تقویت عضلات فک ؛ تمرین باز و بسته کردن دهان تنها با استفاده از ماهیچه های فک.

کلمات مرتبط :

گفتاردرمانی فلج مغزی – عوارض فلج مغزی – درمان فلج مغزی – گفتاردرمانی کودکان