عوارض گفتاری سکته مغزی
آفازی
آفازی شایع ترین اختلال زبانی است که سکته مغزی ایجاد می کند. به طور کلی ، آفازی می تواند بر نحوه صحبت کردن ، توانایی او در درک آنچه گفته می شود و همچنین مهارت خواندن یا نوشتن او تأثیر بگذارد. آفازی خفیف تنها بر یک نوع ارتباط مانند صحبت کردن تأثیر می گذارد ، در حالی که آفازی شدیدتر می تواند چندین حالت ارتباط را به طور همزمان تحت تأثیر قرار دهد.
سه زیر گروه آفازی وجود دارد:
آفازی پذیرا: این نوع آفازی شامل مشکلات درک آنچه گفته می شود ، است. در این نوع آفازی فرد ممکن است قادر به درک جملات طولانی و پیچیده نباشد و بتواند بنویسد اما نتواند آنچه را که نوشته است بخواند.
آفازی بیانی: کسانی که دچار آفازی بیانی هستند در بیان آنچه می خواهند بگویند مشکل دارند ، ممکن است اصلاً نتوانند صحبت کنند یا به جای کلمات با صداها ارتباط برقرار کنند. کسانی که آفازی بیانی شدیدتری دارند ممکن است در حین صحبت کلمات را کنار بگذارند ، در حین صحبت مکث طولانی کنند یا غافل از این باشند که آنچه آنها گفتند غیرقابل تشخیص است.
آفازی مختلط: آفازی مخلوط که به آفازی جهانی نیز معروف است ، ترکیبی از مشکلاتی است که می تواند بیشتر یا همه مهارت های ارتباطی فرد را تغییر دهد. افراد مبتلا به آفازی مخلوط با اجزای آفازی گیرنده و بیانی سروکار دارند.
عوارض آفازی ممکن است موقتی یا طولانی مدت باشد ، به این معنی که درمان مناسب با گفتاردرمانی سکته مغزی میتواند به تخفیف علائم کمک کند.
دیس آرتریا
یکی دیگر از عوارض گفتاری سکته مغزی است ، پس از سکته مغزی ، فرد ممکن است از دیس آرتری رنج ببرد ، که با ایجاد ضعف در عضلات مورد استفاده در صحبت کردن می تواند سبب بروز اختلالات گفتاری شود، دیس آرتری می تواند ماهیچه های مورد استفاده برای حرکت دهان ، لب ها ، زبان یا ماهیچه هایی را که به تنظیم تنفس هنگام صحبت کردن کمک می کند ، تحت تأثیر قرار دهد. به این دلایل ، افراد مبتلا به دیس آرتری ممکن است متفاوت یا کمتر از قبل واضح به نظر برسند.
برخلاف آفازی ، دیس آرتری بر توانایی درک دیگران یا یافتن کلمات مناسب برای گفتن تأثیر نمی گذارد.
دیس پراکسی
مشابه دیس آرتریا ، دیس پراکسی بر حرکت و هماهنگی ماهیچه ها تأثیر می گذارد. در حالی که ماهیچه هایی که برای تولید صدا استفاده می شوند ممکن است در بیمار مبتلا به دیس پراکسی عملکردی کامل داشته باشند ، اما ممکن است نتوانند آن عضلات را به ترتیب یا ترتیب صحیح حرکت دهند تا صداهای لازم برای تکلم پیوسته شفاف را ایجاد کنند. به این ترتیب ، دیس پراکسی تلفظ صحیح را دشوار می کند.
کلمات مرتبط :
