دلایل اختلال خواب در کودکان
اختلالات خواب در کودکان می تواند منبع نگرانی والدین و مراقبان باشد، زیرا می تواند بر سلامت و رفاه کلی کودک تأثیر بگذارد. این اختلالات می توانند به طرق مختلف ظاهر شوند، از دشواری در به خواب رفتن تا بیداری های مکرر در شب. درک علل اختلالات خواب در کودکان برای تشخیص و مدیریت موثر ضروری است.
یکی از اساسی ترین علل اختلالات خواب در کودکان مرحله رشد آنهاست. الگوهای خواب و نیازها با رشد کودکان تغییر می کند و در نظر گرفتن این تغییرات ضروری است.
اختلال خواب در سنین مختلف
آ. نوزادان (0 تا 12 ماه): نوزادان الگوهای خواب نامنظمی دارند، معمولاً 16 تا 17 ساعت در روز می خوابند، اما اغلب به صورت ناگهانی می خوابند. آنها اغلب برای تغذیه و تعویض پوشک از خواب بیدار می‌شوند، که خواب مداوم شبانه را برای والدین چالش برانگیز می‌کند. نوزادان همچنین رشد ریتم شبانه روزی را تجربه می کنند که بالغ شدن چندین ماه طول می کشد.
ب کودکان نوپا (1 تا 3 سال): کودکان نوپا به حدود 12-14 ساعت خواب در روز نیاز دارند. آنها ممکن است شروع به مقاومت در برابر خواب کنند، و بیدار شدن در شب می تواند رایج باشد زیرا آنها فعال تر می شوند و محیط خود را کشف می کنند. اضطراب جدایی و وحشت شبانه نیز ممکن است در این مرحله ظاهر شوند.
ج کودکان پیش دبستانی (3-6 سال): کودکان پیش دبستانی به 10-12 ساعت خواب در شبانه روز نیاز دارند. آنها ممکن است شروع به تجربه کابوس ها و رویاهای واضح کنند که منجر به بیداری در شب می شود. ترس هایی مانند موجودات تاریک یا خیالی می توانند خواب آنها را مختل کنند.
د کودکان در سنین مدرسه (6-12 سال): کودکان در سنین مدرسه به 9-11 ساعت خواب نیاز دارند. خواسته های تحصیلی، فوق برنامه و اجتماعی می تواند با کیفیت و مدت خواب تداخل داشته باشد. اختلالات خواب مانند راه رفتن در خواب و صحبت کردن در خواب نیز ممکن است رخ دهد.
ه. نوجوانان (12 تا 18 سال): نوجوانان هنوز به 8 تا 10 ساعت خواب نیاز دارند اما اغلب سندرم فاز خواب تاخیری را تجربه می کنند. این بدان معناست که آنها به طور طبیعی می خواهند دیرتر بیدار بمانند و بخوابند، که منجر به محرومیت از خواب می شود، به خصوص زمانی که زمان شروع مدرسه با ساعت بیولوژیکی آنها هماهنگ نباشد.
دلایل اختلال خواب در کودکان
شرایط پزشکی
آپنه خواب: آپنه انسدادی خواب (OSA) یک اختلال خواب شایع در کودکان است. این بیماری با وقفه های متناوب در تنفس در طول خواب به دلیل باریک شدن یا فروپاشی راه هوایی فوقانی مشخص می شود. OSA می تواند ناشی از بزرگ شدن لوزه ها و آدنوئیدها، چاقی یا ناهنجاری های جمجمه صورت باشد. مکث در تنفس می تواند خواب کودک را مختل کند و ممکن است منجر به خواب آلودگی در طول روز، مشکلات توجه و مشکلات رفتاری شود.
سندرم پای بی قرار (RLS): RLS یک اختلال عصبی است که باعث احساس ناراحتی در پاها می شود که اغلب به عنوان گزگز، خزیدن یا خارش توصیف می شود. کودکان مبتلا به RLS ممکن است در به خواب رفتن مشکل داشته باشند و در طول شب حرکات بی قرار و تکان دهنده پا را تجربه کنند.
نارکولپسی: در حالی که در کودکان کمتر شایع است، نارکولپسی یک اختلال عصبی است که منجر به خواب آلودگی بیش از حد در طول روز و حملات خواب ناگهانی می شود. این می تواند بر توانایی کودک برای بیدار ماندن در طول روز و حفظ برنامه خواب منظم تأثیر بگذارد.
دیگر دلایل اختلال خواب در کودکان
عوامل رفتاری
ارتباط خواب: کودکان ممکن است با شرایط یا اشیاء خاصی برای خواب ارتباط برقرار کنند، مانند نیاز به یک حیوان عروسکی خاص یا والدین برای به خواب رفتن. هنگامی که این ارتباطات در طول شب مختل می شود، کودک ممکن است برای آرام کردن خود و بازگشت به خواب تلاش کند.
روال های ناهماهنگ زمان خواب: فقدان برنامه های منظم قبل از خواب می تواند منجر به مشکل در به خواب رفتن و ماندن در خواب شود. کودکان در روتین و قابل پیش بینی بودن رشد می کنند، بنابراین یک برنامه خواب ناسازگار می تواند الگوی خواب آنها را مختل کند.
زمان تماشای صفحه نمایش: زمان بیش از حد صفحه نمایش قبل از خواب می تواند در تولید طبیعی ملاتونین، هورمون خواب در بدن اختلال ایجاد کند. نور آبی ساطع شده از صفحه نمایش، تولید ملاتونین را سرکوب می کند و به خواب رفتن کودکان را دشوار می کند.
عدم رعایت بهداشت خواب: بهداشت نامناسب خواب، مانند خوابیدن در محیط های پر سر و صدا یا روشن، می تواند مانع از خواب آرام کودک شود. حفظ یک محیط خواب راحت، عاری از اختلال، بسیار مهم است.
سایر دلایل
- اضطراب: نگرانی در مورد مدرسه، روابط اجتماعی یا سایر عوامل استرس زا می تواند منجر به اضطراب شبانه شود و به خواب رفتن یا خواب ماندن کودکان دشوار شود.
- کابوس ها و وحشت های شبانه: کابوس ها و وحشت های شبانه در کودکان رایج است و می تواند با عوامل روانی مانند استرس یا قرار گرفتن در معرض محتوای ترسناک مرتبط باشد.
- افسردگی: اگرچه در کودکان کمتر شایع است، اما افسردگی می تواند بر الگوهای خواب تأثیر بگذارد. کودکان مبتلا به افسردگی ممکن است در به خواب رفتن یا پرخوابی به عنوان راهی برای مقابله با پریشانی عاطفی دچار مشکل شوند.
- سر و صدا: صداهای بلند یا غیرقابل پیش بینی در محیط کودک می تواند منجر به بیداری شبانه شود. این صداها می‌تواند از ترافیک، همسایه‌ها یا داخل خانه باشد.
- نور: قرار گرفتن در معرض نور بیش از حد در طول شب می تواند الگوی خواب کودک را مختل کند. این می تواند به دلیل چراغ های خیابان، وسایل الکترونیکی یا حتی نور شب باشد.
- یک محیط خواب ناخوشایند، چه خیلی گرم یا خیلی سرد، می تواند مانع از خواب رفتن و خواب ماندن کودک شود.
- آلرژن ها: مواد آلرژی زا در اتاق خواب، مانند کنه های گرد و غبار یا شوره حیوانات خانگی، می توانند آلرژی ایجاد کنند و از طریق عطسه، سرفه یا احتقان بینی، خواب را مختل کنند.
- برنامه ریزی بیش از حد: کودکانی که برنامه های فشرده ای از فعالیت های فوق برنامه، تکالیف درسی و تعهدات خانوادگی دارند، ممکن است زمان کافی برای خواب کافی نداشته باشند. برنامه ریزی بیش از حد می تواند منجر به کم خوابی شود.
- رژیم غذایی: عادات غذایی نامناسب، مانند مصرف زیاد کافئین یا تنقلات شیرین، می تواند خواب کودک را مختل کند.
- ورزش: عدم فعالیت بدنی یا ورزش بیش از حد نزدیک به زمان خواب می تواند بر خواب تأثیر بگذارد. ورزش به طور کلی برای خواب مفید است، اما زمان بندی بسیار مهم است.
بیشتر بخوانید :
