اختلال یادگیری نوشتن یا دیسگرافیا (Dysgraphia) یک اختلال یادگیری است که بر توانایی نوشتن فرد تأثیر می‌گذارد. این اختلال می‌تواند خود را به صورت مشکلات املایی، دست خط ضعیف و مشکل در قرار دادن افکار روی کاغذ نشان دهد.

علل دیسگرافیا هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما اعتقاد بر این است که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در بروز آن نقش دارند. برخی از عوامل محیطی که ممکن است خطر ابتلا به اختلالات یادگیری نوشتن را افزایش دهند عبارتند از:

• تولد زودرس
• آسیب مغزی
• سکته مغزی
• مشکلات بینایی یا شنوایی

علائم دیسگرافیا می‌تواند در سنین مختلف ظاهر شود، اما معمولاً در سنین مدرسه، زمانی که کودکان شروع به یادگیری خواندن و نوشتن می‌کنند، تشخیص داده می‌شود. برخی از علائم رایج اختلالات یادگیری نوشتن عبارتند از:

• مشکلات املایی
• دست خط ضعیف
• مشکل در نوشتن کلمات و عبارات طولانی
• مشکل در نوشتن جملات و پاراگراف‌های منسجم
• مشکل در قرار دادن افکار روی کاغذ

تشخیص دیسگرافیا معمولاً توسط یک متخصص آموزش و پرورش انجام می‌شود. این متخصص با انجام ارزیابی‌های مختلف، توانایی نوشتن کودک را ارزیابی می‌کند و تعیین می‌کند که آیا اختلال یادگیری نوشتن دارد یا خیر.

بیشتر بخوانید : انواع اختلالات یادگیری

درمان اختلال یادگیری نوشتن

درمان معمولاً شامل یک برنامه آموزشی فردی‌سازی‌شده است که بر بهبود مهارت‌های نوشتاری کودک تمرکز دارد. این برنامه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• آموزش املایی
• تمرینات دست خط
• آموزش نحوه سازماندهی افکار
• آموزش نحوه استفاده از ابزارهای کمکی نوشتاری

با دریافت درمان مناسب، کودکان مبتلا به دیسگرافیا می‌توانند مهارت‌های نوشتاری خود را بهبود بخشند و به موفقیت تحصیلی دست یابند.

در اینجا چند نکته برای کمک به کودکان مبتلا به اختلال یادگیری نوشتن در مدرسه آورده شده است:

• با معلم فرزند خود همکاری کنید تا برنامه آموزشی مناسبی برای او تهیه شود.
• به فرزند خود کمک کنید تا تکالیف نوشتاری خود را به موقع انجام دهد.
• از فرزند خود حمایت کنید و به او انگیزه دهید.
• اگر نگران توانایی نوشتاری فرزند خود هستید، با یک متخصص اختلالات یادگیری مشورت کنید.